C++- syntaxis
C++-syntaxis
Laten we de volgende code opsplitsen om deze beter te begrijpen:
Voorbeeld
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
cout << "Hello World!";
return 0;
}
Voorbeeld uitgelegd
Regel 1: #include <iostream>
is een
headerbestandsbibliotheek waarmee we kunnen werken met invoer- en uitvoerobjecten, zoals
cout
(gebruikt in regel 5). Headerbestanden voegen functionaliteit toe aan C++-programma's.
Regel 2: using namespace std
betekent dat we namen kunnen gebruiken voor objecten en variabelen uit de standaardbibliotheek.
Maak je geen zorgen als je niet begrijpt hoe #include <iostream>
en using namespace std
werkt. Zie het maar als iets dat (bijna) altijd in je programma voorkomt.
Regel 3: Een lege regel. C++ negeert witruimte. Maar we gebruiken het om de code leesbaarder te maken.
Regel 4: Een ander ding dat altijd in een C++-programma voorkomt, is int main()
. Dit wordt een
functie genoemd . Elke code tussen de accolades {}
wordt uitgevoerd.
Regel 5: cout
(uitgesproken als "see-out") is een
object dat samen met de invoegoperator ( <<
) wordt gebruikt om tekst uit te voeren/af te drukken. In ons voorbeeld zal het "Hello World" uitvoeren.
Opmerking: elke C++-instructie eindigt met een puntkomma ;
.
Opmerking: de hoofdtekst van int main()
kan ook worden geschreven als:
int main () { cout << "Hello World! "; return 0;
}
Onthoud: de compiler negeert spaties. Meerdere regels maken de code echter leesbaarder.
Regel 6: return 0
beëindigt de hoofdfunctie.
Regel 7: Vergeet niet de accolade sluiten toe te voegen }
om de hoofdfunctie daadwerkelijk te beëindigen.
Naamruimte weglaten
Mogelijk ziet u enkele C++-programma's die worden uitgevoerd zonder de standaard naamruimtebibliotheek. De using namespace std
regel kan worden weggelaten en vervangen door het std
trefwoord, gevolgd door de ::
operator voor sommige objecten:
Voorbeeld
#include <iostream>
int main() {
std::cout << "Hello World!";
return 0;
}
Het is aan jou of je de standaard naamruimtebibliotheek wilt opnemen of niet.